De wachtlijsten worden aangepakt en patiënten die op de wachtlijst staan krijgen wachttijdopvang aangeboden door de andere zorg- en hulpverleners.
Patiënten die door de huisartsen worden verwezen naar andere zorg- en hulpverleners belanden daar vaak op een wachtlijst. Ze blijven dan langdurig een beroep doen op de huisarts tijdens die wachttijd. Dat betekent dat patiënten niet snel genoeg de zorg krijgen die ze nodig hebben en er bij de huisartsen minder tijd is voor andere patiëntenzorg.
Nienke Rijkers snijdt in dit verband nog een ander onderwerp aan: “Vanuit de tweedelijn, de ggz en het sociaal domein worden veel zaken bij de huisarts neergelegd, met de verwachting dat die het wel oplost. Natuurlijk willen wij als zorgverleners elkaar vinden en samenwerken. Maar samenwerken is niet hetzelfde als overnemen. Te vaak zien we toch dat zaken bij de huisarts worden neergelegd die feitelijk (en ook kostentechnisch) bij de tweedelijn horen, bij de behandeling door de specialist.”
Ze geeft nog een voorbeeld: “Preventie is heel belangrijk en publieke gezondheidszorg valt onder de GGD. Toch worden ook van hieruit steeds vaker taken naar huisartsen doorgeschoven, wat feitelijk geen huisartsenwerk is. Het is een ander domein. Uiteraard willen we samenwerken met de GGD’en, maar we hebben niet de capaciteit om allerlei zaken over te nemen. Er zit een maximum aan wat wij aankunnen. En ook dat gaat weer ten koste van de zorgvuldige patiëntenzorg waar wij voor willen staan.” Ze geeft een voorbeeld: “Als de schilder betaald krijgt om jouw huis te schilderen, mag je verwachten dat deze dit professioneel doet en niet vervolgens de buurman inschakelt voor een lager tarief, omdat de schilder zelf geen tijd heeft.”
Kijk voor actuele info op: www.huisartseninactie.nl